Εξησφαλισμένοι και Ανασφάλιστοι Δαναοί και Αχαιοί

Ασφάλιση έχουν κυρίως αυτοί που δεν τρέχουν να πληρώσουν μηνιαία ασφάλιστρα οι ίδιοι, αλλά κάποιος άλλος πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές για αυτούς, συνήθως ο εργοδότης ή το αγοραστικό κοινό στις περιπτώσεις, τών νομικών, μηχανικών, δημοσιογράφων, αγροτών κ.α. όπου η εισφορά τού κοινού ενσωματώνεται υποχρεωτικώς στο κόστος.

Αυτοί που τρέχουν να κερδίσουν το ψωμί τους και να πληρώσουν και τα ασφάλιστρά των, οι έμποροι, επαγγελματίες, τεχνίτες και μαγαζάτορες, συνήθως είτε δεν καταφέρνουν και τα δυο, είτε το Ταμείο τους δεν δύναται να προσφέρει αξιοπρεπή ασφαλιστική κάλυψη.

Ο κανόνας [άδικης κατανομής πλούτου] επιβεβαιώνεται για μια φορά ακόμα: Όσο κάποιος ανεβαίνει τα σκαλιά τής σοφιστικής κοινωνικής ιεραρχίας, τόσο λιγότερο προσφέρει στη κοινωνία και τόσο περισσότερο επιβαρύνει τους υπόλοιπους με την παρασιτικότητά του. Η δική του εξασφάλιση προσφέρεται από όλους αυτούς που δεν έχουν καμιά εξασφάλιση.

Η μαζοχιστική τάση, οι πολίτες να τοποθετούν δυνάστες για να κακοποιούνται στη συνέχεια από αυτούς, δεν έχει τέλος. Δυστυχώς ο ατομισμός δεν είναι άσχετο συστατικό σ' αυτό το φαινόμενο και ακόμα χειρότερα, αυτό το συστατικό ευδοκιμεί πολύ στη χώρα τών Δαναών.

«Αν δεν ήταν κόρη υπουργού δεν θα την είχαν προσλάβει»

Με τη λακωνική αυτή δήλωση σχολίασε την πρόσληψη της κ. Καλλιόπης Μαγγίνα στον ΟΤΕ ο πρόεδρος των εργαζομένων στον οργανισμό τηλεπικοινωνιών (ΟΜΕ/ΟΤΕ) Παν. Κούτρας.

Ο Δυστυχής Τάσος έχασε το παιδί του στο Μεξικό, με τραγικό τρόπο κι έτρεχε ως υπουργός, νεκρό να το επαναπατρίσει. Ο Βασίλης τι μπορεί να κάνει για την ανεργία τών νέων; Πώς θα βοηθήσει τους νέους όταν προωθεί μεταρρυθμίσεις οι οποίες στοχεύουν να κρατούν ηλικιωμένους εργαζόμενους στην εργασία και Νέους ανθρώπους στην Ανεργία;

Από σχιζοφρένεια μοιάζει να πάσχει ένα καλό μέρος τών ανθρώπων. Αυτοί που τρέλαναν τις αγελάδες, μάλλον θα τρελάνουν και άλλα είδη, καθώς ένας πλανήτης με συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό και συνεχώς αυξανόμενο βιωτικό [καταναλωτικό] επίπεδο, δεν μπορεί να βρει γιατρειά αλλού εκτός τής Σχιζοφρενικής Παράνοιας. Κάποτε θα πρέπει αντί τών Εμπόρων [όπλων, ουσιών, ανθρώπινης σαρκός κτλ.] πρωτίστως να διώκονται οι πελάτες, χρήστες και καταναλωτές. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαν οι έμποροι. Και πριν τους αδύναμους και ασθενείς αναξιοπαθούντες, μήπως κάποια ευθύνη αναλογεί και στους δημιουργούς αυτών;

Άθλιοι και δόλιοι φιλάνθρωποι, εραστές τού περιβάλλοντος, θέλουν την Ελλάδα χωρίς νερό και χωρίς ηλεκτρικό, αφού τα αφεντικά τους προτιμούν τα καρτέλ και ένα άβουλο κοινό.