Whitehall Securities Corporation

Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης κάνει λόγο για τον Gerald Talbot, τον πλοίαρχο τού πολεμικού Καλυψώ, αυτός που έβγαλε τον Ανδρέα τής Ελλάδος (τον πενθερό τής Ελισάβετ τής Αγγλίας) από την Ελλάδα, μη τυχόν και τον εκτελέσει και αυτόν ο Βενιζέλος και η παρέα του, Πλαστήρας κ.α. Μετά εμφανίσθηκε στην Ελλάδα, ο πλοίαρχος ως επενδυτής στην POWER την προκάτοχο τής Δ.Ε.Η. με συνάλλαγμα και κεφάλαια στην μεγαλομέτοχο τής POWER την Whitehall Securities Corporation.

Ο επενδυτής πρώην πλοίαρχος, δικαιολόγησε τα πλούτη του, χάριν στον γάμο του με κάποια πλουσία κυρία, γεροντοκόρη ή χήρα.

Από τότε αυτός ο επενδυτής δεν ήθελε (με κανέναν τρόπο) να ασχοληθεί με υδροηλεκτρικά φράγματα. Ίσως ήθελε να προωθήσει την πώληση Βρετανικών Πετρελαίων στην επιχείρηση και εξάρτηση τής χὠρας από εισαγωγές με ταυτόχρονη χρέωση τού Ελληνικού Κράτους σε Ενυπόθηκους Δανειστές-Τραπεζίτες.

Αυτοί μπορεί να πέθαναν, αλλά πολλοί απόγονοι και επίγονοι, ακόμα κάνουν μεγάλες προσπάθειες να δημιουργήσουν ρεύματα μέσα στις τοπικές κοινωνίες τών Ελλήνων, να τους διαιρέσουν και να βάλουν τους Θεσσαλούς να κάνουν πόλεμο με τους Αιτωλοακαρνάνες για το νερό τού Αχελώου.

Στην Αμερική ο πρώην Εισαγγελέας και νυν Κυβερνήτης τής Νέας Υόρκης, (πρώην θέση τού Πατάκη κατά την πτώση τών ουρανοξυστών τού Larry Silverstein) αυτός που εξελέγη με σημαία την πάταξη τής διαφθοράς και την προάσπιση τής ηθικής, δημοσίως ομολόγησε το σκάνδαλό του με επιχειρήσεις Πορνείας.

Κάποια ημέρα και εδώ, κάποιος καλός άνθρωπος ίσως ομολογήσει, ότι η παρεμπόδιση αξιοποιήσεως τού Αχελώου και γενικά όλες οι θεωρίες περί ζημιογόνων φραγμάτων, απλώς εξυπηρετούσε άνομα ξένα συμφέροντα, εναντίον τού εθνικού συμφέροντος τών Ελλήνων και τής Ελλάδος.

Ο Σπυρίδων γνώριζε καλά το ΣτΕ. Μάλλον θα πρέπει να είχε εντελώς διαφορετική άποψη για τον πλοίαρχο τού Καλυψώ τού Βασιλικού Βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού, από την άποψη που ενδεχομένως είχε για τον πλοίαρχο τού Καρτερία, τον Hastings, αυτόν που τον Ελληνίσαμε ως Άστιγξ.